Engels-Nederlands woordenboek »

wigeon betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
wigeon [wigeons] (a kind of duck)
noun
[UK: ˈwɪ.dʒən]
[US: ˈwɪ.dʒən]

smientsubstantief
{f}

Eurasian wigeon (dabbling duck)
noun

smientsubstantief
{m} {f}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa