Engels-Nederlands woordenboek »

whitlow betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
whitlow [whitlows] (an infection)
noun
[UK: ˈwɪt.ləʊ]
[US: ˈwɪˌtlo.ʊ]

fijtsubstantief
{c} {n}

panaritiumsubstantief
{n}

Zoek geschiedenis