Engels-Nederlands woordenboek »
warranted betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| warranted (deserved, necessary) adjective [UK: ˈwɒ.rən.tɪd] [US: ˈwɔː.rən.təd] | verantwoordbijvoeglijk naamwoord |
| warrant [warranted, warranting, warrants] (to guarantee) verb [UK: ˈwɒ.rənt] [US: ˈwɔː.rənt] | garanderenwerkwoord |
| unwarranted (being without warrant, authority or guaranty) adjective [UK: ʌn.ˈwɒ.rən.tɪd] [US: ʌˈn.wɔː.rən.təd] | onbevoegdbijvoeglijk naamwoord ongerechtvaardigdbijvoeglijk naamwoord |
| unwarranted (unjustified) adjective [UK: ʌn.ˈwɒ.rən.tɪd] [US: ʌˈn.wɔː.rən.təd] | ongegrondbijvoeglijk naamwoord onverantwoordbijvoeglijk naamwoord |
