Engels-Nederlands woordenboek »
usual betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| usual (most commonly occurring) adjective [UK: ˈjuː.ʒʊəl] [US: ˈjuː.ʒə.wəl] | gewoonbijvoeglijk naamwoord |
| usually (most of the time) adverb [UK: ˈjuː.ʒə.li] [US: ˈjuː.ʒə.wə.li] | gewoonlijkbijwoord meestalbijwoord |
| unusual (not usual) adjective [UK: ʌn.ˈjuː.ʒʊəl] [US: ʌ.ˈnjuː.ʒə.wəl] | ongebruikelijkbijvoeglijk naamwoord ongewoonbijvoeglijk naamwoord |
