Engels-Nederlands woordenboek »
upset betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| upset (angry, distressed, unhappy) adjective [UK: ˌʌp.ˈset] [US: əp.ˈset] | geschoktbijvoeglijk naamwoord ontdaanbijvoeglijk naamwoord overstuurbijvoeglijk naamwoord van streekbijvoeglijk naamwoord |
| upset [upset, upsetting, upsets] (disturb, disrupt, unfavorably alter) verb [UK: ˌʌp.ˈset] [US: əp.ˈset] | verstorenwerkwoord verwarrenwerkwoord |
| upset [upsets] (disturbance, disruption) noun [UK: ˌʌp.ˈset] [US: əp.ˈset] | verstoringsubstantief verwarringsubstantief |
| upset [upset, upsetting, upsets] (make (a person) angry, distressed or unhappy) verb [UK: ˌʌp.ˈset] [US: əp.ˈset] | overstuur makenwerkwoord van zijn stuk brengenwerkwoord verontrustenwerkwoord |
| upset [upsets] (sports: unexpected victory of a competitor) noun [UK: ˌʌp.ˈset] [US: əp.ˈset] | verassende nederlaagsubstantief |
| upset [upset, upsetting, upsets] (tip, overturn) verb [UK: ˌʌp.ˈset] [US: əp.ˈset] | doen kapzeizenwerkwoord omstotenwerkwoord |
