Engels-Nederlands woordenboek »
unwarranted betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| unwarranted (being without warrant, authority or guaranty) adjective [UK: ʌn.ˈwɒ.rən.tɪd] [US: ʌˈn.wɔː.rən.təd] | onbevoegdbijvoeglijk naamwoord ongerechtvaardigdbijvoeglijk naamwoord |
| unwarranted (unjustified) adjective [UK: ʌn.ˈwɒ.rən.tɪd] [US: ʌˈn.wɔː.rən.təd] | ongegrondbijvoeglijk naamwoord onverantwoordbijvoeglijk naamwoord |
