Engels-Nederlands woordenboek »

uninhabitable betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
uninhabitable (not inhabitable)
adjective
[UK: ˌʌ.nɪn.ˈhæ.bɪ.təb.l̩]
[US: ˌʌ.ˌnɪn.ˈhæ.bə.təb.l̩]

onbewoonbaarbijvoeglijk naamwoord

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa