Engels-Nederlands woordenboek »

unaccompanied betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
unaccompanied (performed without accompaniment)
adjective
[UK: ˌʌ.nəˈk.ʌm.pə.nɪd]
[US: ˌʌ.nəˈk.əm.pə.nid]

onbegeleidbijvoeglijk naamwoord

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa