Engels-Nederlands woordenboek »

truce betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
truce (a period of time in which no fighting takes place)
noun
[UK: truːs]
[US: ˈtruːs]

staakt-het-vurensubstantief
{n}

wapenstilstandsubstantief
{m}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa