traitor betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
traitor [traitors] (a betrayer) noun [UK: ˈtreɪ.tə(r)] [US: ˈtreɪ.tər]	trouwelozesubstantief {c}
traitor (act the traitor toward) verb [UK: ˈtreɪ.tə(r)] [US: ˈtreɪ.tər]	verradenwerkwoord
traitor [traitors] (one who violates allegiance and betrays one's country) noun [UK: ˈtreɪ.tə(r)] [US: ˈtreɪ.tər]	overloopstersubstantief {f} overlopersubstantief {m} verraadstersubstantief {f} verradersubstantief {m}
traitor (traitorous) adjective [UK: ˈtreɪ.tə(r)] [US: ˈtreɪ.tər]	verraderlijkbijvoeglijk naamwoord verraderlijkebijvoeglijk naamwoord

Zoek geschiedenis