Engels-Nederlands woordenboek »

terrain betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
terrain [terrains] (area)
noun
[UK: te.ˈreɪn]
[US: tə.ˈreɪn]

terreinsubstantief
{n}

terra incognita (unknown land)
noun

terra incognitasubstantief

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa