Engels-Nederlands woordenboek »
talkative betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| talkative (tending to talk or speak freely or often) adjective [UK: ˈtɔːk.ət.ɪv] [US: ˈtɔːk.ət.ɪv] | babbelziekbijvoeglijk naamwoord praatgraagbijvoeglijk naamwoord spraakzaambijvoeglijk naamwoord |
| talkativeness (the state of being talkative) noun [UK: ˈtɔːkətɪvnəs ] [US: ˈtɔkətɪvnəs ] | spraakzaamheidsubstantief |
