Engels-Nederlands woordenboek »

stranglehold betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
stranglehold (grip or control so strong as to stifle or cut off)
noun
[UK: ˈstræŋɡl.həʊld]
[US: ˈstræŋɡlhoʊld]

verwurgingsubstantief
{f}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa