Engels-Nederlands woordenboek »
splendid betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| splendid (possessing or displaying splendor) adjective [UK: ˈsplen.dɪd] [US: ˈsplen.dəd] | schitterendbijvoeglijk naamwoord stralendbijvoeglijk naamwoord |
| splendid (showy; magnificent; sumptuous; pompous) adjective [UK: ˈsplen.dɪd] [US: ˈsplen.dəd] | prachtigbijvoeglijk naamwoord |
