Engels-Nederlands woordenboek »

solitude betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
solitude [solitudes] (state of being alone)
noun
[UK: ˈsɒ.lɪ.tjuːd]
[US: ˈsɑː.lə.ˌtuːd]

eenzaamheidsubstantief
{f}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa