Engels-Nederlands woordenboek »
scathe betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| scathe (damage; harm; hurt; injury) noun [UK: skeɪð] [US: skeɪð] | schadesubstantief |
| scathe (to harm or injure (someone or something) physically) verb [UK: skeɪð] [US: skeɪð] | schadenwerkwoord |
| unscathed (not injured/harmed) adjective [UK: ʌn.ˈskeɪðd] [US: ʌn.ˈskeɪðd] | ongedeerdbijvoeglijk naamwoord ongeschondenbijvoeglijk naamwoord |
