Engels-Nederlands woordenboek »

ringtail betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
ringtail [ringtails] (Bassariscus astutus)
noun
[UK: ˈrɪŋ.teɪl]
[US: ˈrɪŋ.ˌteɪl]

noord-Amerikaanse katfretsubstantief

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa