Engels-Nederlands woordenboek »
resilient betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| resilient (able to withstand force without cracking; elastic) adjective [UK: rɪ.ˈzɪ.lɪənt] [US: rə.ˈzɪ.ljənt] | flexibelbijvoeglijk naamwoord veerkrachtigbijvoeglijk naamwoord |
| resilient (returning quickly to normal after damaging events or conditions; psychologically or structurally tough) adjective [UK: rɪ.ˈzɪ.lɪənt] [US: rə.ˈzɪ.ljənt] | weerbaarbijvoeglijk naamwoord |
