reproof betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
reproof [reproofs] (act or instance of reproving; a rebuke) noun [UK: rɪ.ˈpruːf] [US: rɪ.ˈpruːf]	berispingsubstantief {f} verwijt [verwijten]substantief {n}

Engels

Nederlands

reproof [reproofs] (act or instance of reproving; a rebuke)
noun
[UK: rɪ.ˈpruːf]
[US: rɪ.ˈpruːf]

berispingsubstantief
{f}

verwijt [verwijten]substantief
{n}

Zoek geschiedenis