Engels-Nederlands woordenboek »

reprieve betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
reprieve [reprieves] (cancellation of a punishment)
noun
[UK: rɪ.ˈpriːv]
[US: ri.ˈpriːv]

kwijtscheldingsubstantief

respijtsubstantief

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa