Engels-Nederlands woordenboek »
reluctance betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| reluctance (magnetic resistance) noun [UK: rɪ.ˈlʌk.təns] [US: rə.ˈlək.təns] | magnetische weerstandsubstantief |
| reluctance (unwillingness to do something) noun [UK: rɪ.ˈlʌk.təns] [US: rə.ˈlək.təns] | tegenzinsubstantief |
