Engels-Nederlands woordenboek »

refutation betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
refutation [refutations] (an act of refuting)
noun
[UK: ˌre.fjʊ.ˈteɪʃ.n̩]
[US: ˌre.fjuː.ˈteɪʃ.n̩]

weerleggingsubstantief
{f}

Zoek geschiedenis