Engels-Nederlands woordenboek »
refract betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| refract [refracted, refracting, refracts] (to change direction) verb [UK: rɪ.ˈfrækt] [US: rɪ.ˈfrækt] | brekenwerkwoord |
| refraction [refractions] (bending of any wave) noun [UK: rɪ.ˈfræk.ʃn̩] [US: rɪ.ˈfræk.ʃn̩] | refractiesubstantief |
| refractive index [refractive indices] (ratio of the speed of light in vacuum to another medium) noun [UK: rɪ.ˈfræk.tɪv ˈɪn.deks] [US: rə.ˈfræk.tɪv ˈɪn.deks] | brekingsindexsubstantief |
| refractory (obstinate; strongly opposed) adjective [UK: rɪ.ˈfræk.tə.ri] [US: rə.ˈfræk.tə.ri] | halsstarrigbijvoeglijk naamwoord weerbarstigbijvoeglijk naamwoord |
