Engels-Nederlands woordenboek »
quaint betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| quaint [quainter, quaintest] (fastidious) adjective [UK: kweɪnt] [US: ˈkweɪnt] | kieskeurigbijvoeglijk naamwoord veeleisendbijvoeglijk naamwoord |
| quaint [quainter, quaintest] (having old-fashioned charm) adjective [UK: kweɪnt] [US: ˈkweɪnt] | pittoreskbijvoeglijk naamwoord |
| quaint [quainter, quaintest] (incongruous, inappropriate or illogical) adjective [UK: kweɪnt] [US: ˈkweɪnt] | ongepastbijvoeglijk naamwoord onlogischbijvoeglijk naamwoord onsamenhangendbijvoeglijk naamwoord |
| quaint [quainter, quaintest] (interestingly strange) adjective [UK: kweɪnt] [US: ˈkweɪnt] | merkwaardigbijvoeglijk naamwoord typischbijvoeglijk naamwoord |
| acquaintance [acquaintances] (person) noun [UK: ə.ˈkweɪn.təns] [US: ə.ˈkweɪn.təns] | bekendesubstantief kennissubstantief |
| acquaintance [acquaintances] (state of being acquainted, acquaintanceship) noun [UK: ə.ˈkweɪn.təns] [US: ə.ˈkweɪn.təns] | bekendheidsubstantief |
| acquainted (familiar) adjective [UK: ə.ˈkweɪn.tɪd] [US: ə.ˈkweɪn.təd] | bekendbijvoeglijk naamwoord |
