Engels-Nederlands woordenboek »

provocation betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
provocation [provocations] (act of provoking)
noun
[UK: ˌprɒ.vəˈk.eɪʃ.n̩]
[US: ˌprɑː.vəˈk.eɪʃ.n̩]

provocatiesubstantief
{f}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa