procrastination betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
procrastination (act of postponing, delaying or putting off) noun [UK: prəʊ.ˌkræ.stɪ.ˈneɪʃ.n̩] [US: proʊ.ˌkræ.stɪ.ˈneɪʃ.n̩]	procrastinatiesubstantief {f} uitstelsubstantief {n} uitstelgedragsubstantief {n}

Engels

Nederlands

procrastination (act of postponing, delaying or putting off)
noun
[UK: prəʊ.ˌkræ.stɪ.ˈneɪʃ.n̩]
[US: proʊ.ˌkræ.stɪ.ˈneɪʃ.n̩]

procrastinatiesubstantief
{f}

uitstelsubstantief
{n}

uitstelgedragsubstantief
{n}

Zoek geschiedenis