Engels-Nederlands woordenboek »
polite betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| polite (well-mannered) adjective [UK: pə.ˈlaɪt] [US: pə.ˈlaɪt] | beleefdbijvoeglijk naamwoord |
| politeness (act of being polite) noun [UK: pə.ˈlaɪt.nəs] [US: pə.ˈlaɪt.nəs] | beleefdheidsubstantief hoffelijkheidsubstantief |
| cosmopolite (cosmopolitan person) noun [UK: kɒz.ˈmɒ.pə.laɪt] [US: kɑːz.ˈmɑː.pə.ˌlaɪt] | kosmopolietsubstantief wereldburgersubstantief |
