Engels-Nederlands woordenboek »
placenta betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| placenta [placentae] (anatomy: placenta) noun [UK: plə.ˈsent.ə] [US: plə.ˈsent.ə] | moederkoeksubstantief placentasubstantief |
| placental abruption (tearing away of the placenta) noun | plots loskomen van de moederkoeksubstantief |
