Engels-Nederlands woordenboek »
piss betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| piss (urine) noun [UK: pɪs] [US: ˈpɪs] | pissubstantief |
| piss [pissed, pissing, pisses] verb [UK: pɪs] [US: ˈpɪs] | piesenwerkwoord pissenwerkwoord zeikenwerkwoord |
| piss off (to leave, to go away) verb [UK: pɪs ɒf] [US: ˈpɪs ˈɒf] | flikker opwerkwoord opdonderenwerkwoord opflikkerenwerkwoord ophoepelenwerkwoord ophoerenwerkwoord oplazerenwerkwoord oppleurenwerkwoord oprottenwerkwoord opsodeflikkerenwerkwoord opsodemieterenwerkwoord optiefenwerkwoord wegwezenwerkwoord |
| pissaladière (pizza-like pie from southern France) noun | uienpizzasubstantief |
