Engels-Nederlands woordenboek »

piercing betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
piercing [piercings] (hole for jewelry)
noun
[UK: ˈpɪəs.ɪŋ]
[US: ˈpɪrs.ɪŋ]

piercingsubstantief
{c}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa