Engels-Nederlands woordenboek »

persistence betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
persistence (property of being persistent)
noun
[UK: pə.ˈsɪ.stəns]
[US: pər.ˈsɪ.stəns]

doorzettingsvermogensubstantief
{n}

persistence hunting noun

renjachtsubstantief
{f}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa