Engels-Nederlands woordenboek »
peculiar betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| peculiar (common or usual for a particular place or circumstance) adjective [UK: pɪ.ˈkjuː.lɪə(r)] [US: pə.ˈkjuː.ljər] | karakteristiekbijvoeglijk naamwoord |
| peculiar (out of the ordinary) adjective [UK: pɪ.ˈkjuː.lɪə(r)] [US: pə.ˈkjuː.ljər] | merkwaardigbijvoeglijk naamwoord ongebruikelijkbijvoeglijk naamwoord ongewoonbijvoeglijk naamwoord |
