Engels-Nederlands woordenboek »
ornate betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| ornate (elaborately ornamented, often to excess) adjective [UK: ɔː.ˈneɪt] [US: ɔːr.ˈneɪt] | barokbijvoeglijk naamwoord sierlijkbijvoeglijk naamwoord |
| ornate (flashy, flowery or showy) adjective [UK: ɔː.ˈneɪt] [US: ɔːr.ˈneɪt] | bloemrijkbijvoeglijk naamwoord overladenbijvoeglijk naamwoord |
