Engels-Nederlands woordenboek »

occupier betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
occupier [occupiers] (one who occupies)
noun
[UK: ˈɒ.kjʊ.paɪə(r)]
[US: ˈɑː.kjə.ˌpaɪər]

bezettersubstantief
{m}

Zoek geschiedenis