Engels-Nederlands woordenboek »

occultation betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
occultation [occultations] (astronomical event)
noun
[UK: ˌɒkəltˈeɪʃən]
[US: ˌɑːkəltˈeɪʃən]

bedekkingsubstantief

occultatiesubstantief

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa