Engels-Nederlands woordenboek »

occiput betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
occiput [occiputs] noun
[UK: ˈɒk.sɪ.pʌt]
[US: ˈɑːk.sə.pʌt]

achterhoofdsubstantief
{n}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa