Engels-Nederlands woordenboek »
nominative betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| nominative (being in the nominative case) adjective [UK: ˈnɒ.mɪ.nə.tɪv] [US: ˈnɒ.mɪ.nə.tɪv] | noemerbijvoeglijk naamwoord nominatiefbijvoeglijk naamwoord |
| nominative case (case used to indicate the subject) noun [UK: ˈnɒ.mɪ.nə.tɪv keɪs] [US: ˈnɒ.mɪ.nə.tɪv ˈkeɪs] | eerste naamvalsubstantief nominatiefsubstantief |
