instinct betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
instinct [instincts] (natural or inherent impulse or behaviour) noun [UK: ˌɪn.ˈstɪŋkt] [US: ˈɪn.stɪŋkt]	instinctsubstantief {n}
instinctive (related to or prompted by instinct) adjective [UK: ɪn.ˈstɪŋk.tɪv] [US: ˌɪn.ˈstɪŋk.tɪv]	instinctiefbijvoeglijk naamwoord instinctmatigbijvoeglijk naamwoord

Engels

Nederlands

instinct [instincts] (natural or inherent impulse or behaviour)
noun
[UK: ˌɪn.ˈstɪŋkt]
[US: ˈɪn.stɪŋkt]

instinctsubstantief
{n}

instinctive (related to or prompted by instinct)
adjective
[UK: ɪn.ˈstɪŋk.tɪv]
[US: ˌɪn.ˈstɪŋk.tɪv]

instinctiefbijvoeglijk naamwoord

instinctmatigbijvoeglijk naamwoord

Zoek geschiedenis