native betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| native (belonging to one by birth) adjective [UK: ˈneɪ.tɪv] [US: ˈneɪ.tɪv] | aangeborenbijvoeglijk naamwoord geboorte-bijvoeglijk naamwoord moeder-bijvoeglijk naamwoord |
| native (biology: which occurs of its own accord in a given locality) adjective [UK: ˈneɪ.tɪv] [US: ˈneɪ.tɪv] | autochtoonbijvoeglijk naamwoord |
| native (characteristic of or relating to people inhabiting a region from the beginning) adjective [UK: ˈneɪ.tɪv] [US: ˈneɪ.tɪv] | geboren en getogenbijvoeglijk naamwoord ingeborenbijvoeglijk naamwoord inheemsbijvoeglijk naamwoord oorspronkelijkbijvoeglijk naamwoord |
| native [natives] (person who is native to a place) noun [UK: ˈneɪ.tɪv] [US: ˈneɪ.tɪv] | autochtoonsubstantief inwonersubstantief |
| native language (language of a Native or Aboriginal people) noun [UK: ˈneɪ.tɪv ˈlæŋ.ɡwɪdʒ] [US: ˈneɪ.tɪv ˈlæŋ.ɡwɪdʒ] | inlandse taalsubstantief |
| native speaker (person who grew up with a particular language as their mother tongue) noun [UK: ˈneɪ.tɪv ˈspiːkə(r)] [US: ˈneɪ.tɪv ˈspiːkər] | moedertaalspreekstersubstantief moedertaalsprekersubstantief |
| agglutinative (sticky) adjective [UK: ə.ˈɡluː.tɪ.nə.tɪv] [US: ə.ˈɡluː.tɪ.nə.tɪv] | agglutinerendbijvoeglijk naamwoord |
| alternative (relating to a choice) adjective [UK: ɔːl.ˈtɜː.nə.tɪv] [US: ɒl.ˈtɝː.nə.tɪv] | alternatiefbijvoeglijk naamwoord |
| alternative medicine [alternative medicines] (any of various medical methods and practices used in place of conventional medicine) noun [UK: ɔːl.ˈtɜː.nə.tɪv ˈmed.sn̩] [US: ɒl.ˈtɝː.nə.tɪv ˈme.dəs.n̩] | alternatieve geneeswijzesubstantief |
| conative (of a striving action) adjective [UK: kənˈatɪv] [US: kənˈæɾɪv] | conatiefbijvoeglijk naamwoord proberendbijvoeglijk naamwoord trachtendbijvoeglijk naamwoord |
| determinative (determining something) adjective [UK: dɪ.ˈtɜː.mɪ.nə.tɪv] [US: də.ˈtɝː.mə.nə.ˌtɪv] | bepalendbijvoeglijk naamwoord determinantbijvoeglijk naamwoord |
| nominative (being in the nominative case) adjective [UK: ˈnɒ.mɪ.nə.tɪv] [US: ˈnɒ.mɪ.nə.tɪv] | noemerbijvoeglijk naamwoord nominatiefbijvoeglijk naamwoord |
| nominative case (case used to indicate the subject) noun [UK: ˈnɒ.mɪ.nə.tɪv keɪs] [US: ˈnɒ.mɪ.nə.tɪv ˈkeɪs] | eerste naamvalsubstantief nominatiefsubstantief |
| non-native speaker (someone who has another native tongue then the language being used) noun | niet-moedertaalspreekstersubstantief niet-moedertaalsprekersubstantief |
