Engels-Nederlands woordenboek »

marker betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
marker [markers] (a gene or DNA sequence with a known location)
noun
[UK: ˈmɑːkə(r)]
[US: ˈmɑːrkər]

merkersubstantief

marker pen (pen)
noun
[UK: ˈmɑːkə(r) pen]
[US: ˈmɑːrkər ˈpen]

fichesubstantief
{m}

permanent marker (felt-tip pen used to create permanent water-resistant writing)
noun

merkstiftsubstantief
{f} {m}