Engels-Nederlands woordenboek »

lapel betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
lapel [lapels] (each of the two triangular pieces of cloth on a jacket or coat)
noun
[UK: lə.ˈpel]
[US: lə.ˈpel]

reverssubstantief

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa