Engels-Nederlands woordenboek »
judicial betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| judicial (of or relating to a court of law) adjective [UK: dʒuː.ˈdɪʃ.l̩] [US: dʒuː.ˈdɪʃ.l̩] | gerechtelijkbijvoeglijk naamwoord |
| judicial branch (branch of government) noun | rechterlijke machtsubstantief |
| judicialization noun | juridiseringsubstantief |
| extrajudicial (carried out without legal authority) adjective [UK: ˌek.strə.dʒuː.ˈdɪʃ.l̩] [US: ˌek.strə.dʒuː.ˈdɪʃ.l̩] | buitengerechtelijkebijvoeglijk naamwoord |
