Engels-Nederlands woordenboek »
judgment betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| judgment [judgments] (act of judging) noun [UK: ˈdʒʌdʒ.mənt] [US: ˈdʒʌdʒ.mənt] | oordeelsubstantief |
| judgment [judgments] (conclusion or result of judging) noun [UK: ˈdʒʌdʒ.mənt] [US: ˈdʒʌdʒ.mənt] | uitspraaksubstantief veroordelingsubstantief vonnissubstantief |
| judgment [judgments] (power or faculty of making a judgment) noun [UK: ˈdʒʌdʒ.mənt] [US: ˈdʒʌdʒ.mənt] | gezond oordeelsubstantief |
| judgmental adjective [UK: dʒʌʤ.ˈmen.tl̩] [US: dʒʌʤ.ˈmen.tl̩] | bevooroordeeldbijvoeglijk naamwoord subjectiefbijvoeglijk naamwoord vooringenomenbijvoeglijk naamwoord |
| Last Judgment (judgment day) proper noun | laatste oordeeleigennam |
| value judgment (judgment) noun | waardeoordeelsubstantief |
