Engels-Nederlands woordenboek »

judge betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
judge [judges] (public judicial official)
noun
[UK: dʒʌdʒ]
[US: ˈdʒədʒ]

rechtersubstantief
{m} {f}

judge [judges] (someone with valued opinions)
noun
[UK: dʒʌdʒ]
[US: ˈdʒədʒ]

beoordelaarsubstantief
{m}

kennersubstantief
{m}

judge [judges] (sports official)
noun
[UK: dʒʌdʒ]
[US: ˈdʒədʒ]

scheidsrechtersubstantief
{m} {f}

judge [judged, judging, judges] (to arbitrate, to pass opinion on something)
verb
[UK: dʒʌdʒ]
[US: ˈdʒədʒ]

bemiddelenwerkwoord

judge [judged, judging, judges] (to criticize or label another person or thing)
verb
[UK: dʒʌdʒ]
[US: ˈdʒədʒ]

veroordelenwerkwoord

judge [judged, judging, judges] (to form an opinion, infer)
verb
[UK: dʒʌdʒ]
[US: ˈdʒədʒ]

afleidenwerkwoord

schattenwerkwoord

judge [judged, judging, judges] (to form an opinion on)
verb
[UK: dʒʌdʒ]
[US: ˈdʒədʒ]

beoordelenwerkwoord

judge [judged, judging, judges] (to have as an opinion, consider, suppose)
verb
[UK: dʒʌdʒ]
[US: ˈdʒədʒ]

achtenwerkwoord

houden voorwerkwoord

judge [judged, judging, judges] (to sit in judgment on, act as judge)
verb
[UK: dʒʌdʒ]
[US: ˈdʒədʒ]

rechtsprekenwerkwoord

judge [judged, judging, judges] (to sit in judgment on, pass sentence on)
verb
[UK: dʒʌdʒ]
[US: ˈdʒədʒ]

oordelenwerkwoord

judgement day (Last Judgement)
noun
[UK: ˈdʒʌdʒ.mənt deɪ]
[US: ˈdʒʌdʒ.mənt ˈdeɪ]

dag des oordeelssubstantief
{m} {f}

Judges (book of the Bible)
proper noun
[UK: ˈdʒʌ.dʒɪz]
[US: ˈdʒʌ.dʒəz]

Rechterseigennam

Richtereneigennam