intransitive verb betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
intransitive verb (action verb not taking a direct object, see also: neuter) noun [UK: ɪn.ˈtræn.sə.tɪv vɜːb] [US: ɪn.ˈtræn.sə.tɪv ˈvɝːb]	onovergankelijk werkwoordsubstantief {n}

Zoek geschiedenis