Engels-Nederlands woordenboek »
intentional betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| intentional (done with intent) adjective [UK: ɪn.ˈten.ʃnəl] [US: ˌɪn.ˈten.ʃə.nəl] | met voorbedachte radebijvoeglijk naamwoord |
| intentional (intended or planned; done deliberately or voluntarily) adjective [UK: ɪn.ˈten.ʃnəl] [US: ˌɪn.ˈten.ʃə.nəl] | opzettelijkbijvoeglijk naamwoord |
| unintentional (not intended or deliberate; inadvertent; unwitting) adjective [UK: ˌʌ.nɪn.ˈten.ʃnəl] [US: ˌʌ.ˌnɪn.ˈten.ʃə.nəl] | onbedoeldbijvoeglijk naamwoord onbedoeldebijvoeglijk naamwoord |
| unintentionally (in an unintentional manner) adverb [UK: ˌʌ.nɪn.ˈten.ʃnə.li] [US: ˌʌ.ˌnɪn.ˈten.ʃə.nə.li] | onbedoeldbijwoord |
