Engels-Nederlands woordenboek »

infant betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
infant [infants] (very young human being)
noun
[UK: ˈɪn.fənt]
[US: ˈɪn.fənt]

zuigelingsubstantief
{m} {f}

infant mortality [infant mortalities] (death of children under one year old)
noun
[UK: ˈɪn.fənt mɔː.ˈtæ.lɪ.ti]
[US: ˈɪn.fənt mɔːr.ˈtæ.lə.ti]

zuigelingensterftesubstantief
{f}

infanticide [infanticides] (a person who has killed a child)
noun
[UK: ɪn.ˈfæn.tɪ.saɪd]
[US: ˌɪn.ˈfæn.tə.ˌsaɪd]

kindermoordenaarsubstantief
{m}

kindermoordenaressubstantief
{f}

infanticide [infanticides] (the murder of an infant)
noun
[UK: ɪn.ˈfæn.tɪ.saɪd]
[US: ˌɪn.ˈfæn.tə.ˌsaɪd]

infanticidesubstantief
{f}

kinderdodingsubstantief
{f}

kindermoordsubstantief
{f}

infantile (childish; immature)
adjective
[UK: ˈɪn.fən.taɪl]
[US: ˈɪn.fən.təl]

infantielbijvoeglijk naamwoord

kinderachtigbijvoeglijk naamwoord

kinderlijkbijvoeglijk naamwoord

infantilize (to reduce to the state of an infant)
verb

infantiliserenwerkwoord

infantry [infantry] (regiment of infantry)
noun
[UK: ˈɪn.fən.tri]
[US: ˈɪn.fən.tri]

infanterieregimentsubstantief
{n}

infantry [infantry] (soldiers who fight on foot)
noun
[UK: ˈɪn.fən.tri]
[US: ˈɪn.fən.tri]

infanteriesubstantief
{f}

voetvolksubstantief
{n}

infantryman [infantrymen] (soldier who fights on foot)
noun
[UK: ˈɪn.fən.trɪ.mən]
[US: ˈɪn.fæn.tri.mən]

infanteristsubstantief
{m}

voetsoldaatsubstantief

Zoek geschiedenis