Engels-Nederlands woordenboek »

induction betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
induction [inductions] (the act of inducting)
noun
[UK: ɪn.ˈdʌk.ʃn̩]
[US: ˌɪn.ˈdək.ʃn̩]

inductiesubstantief
{f}

toeleidingsubstantief
{f}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa