Engels-Nederlands woordenboek »
indubitable betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| indubitable (not dubitable) adjective [UK: ɪn.ˈdjuː.bɪ.təb.l̩] [US: ɪn.ˈdjuː.bɪ.təb.l̩] | onbetwijfelbaarbijvoeglijk naamwoord twijfelloosbijvoeglijk naamwoord |
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| indubitable (not dubitable) adjective [UK: ɪn.ˈdjuː.bɪ.təb.l̩] [US: ɪn.ˈdjuː.bɪ.təb.l̩] | onbetwijfelbaarbijvoeglijk naamwoord twijfelloosbijvoeglijk naamwoord |
