Engels-Nederlands woordenboek »
high german betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| High German (any of a group of West Germanic languages) noun [UK: haɪ ˈdʒɜː.mən] [US: ˈhaɪ ˈdʒɝː.mən] | Hoogduitssubstantief |
| High German (language-related) adjective [UK: haɪ ˈdʒɜː.mən] [US: ˈhaɪ ˈdʒɝː.mən] | Hoogduitsbijvoeglijk naamwoord |
| Middle High German proper noun [UK: ˈmɪd.l̩ haɪ ˈdʒɜː.mən] [US: ˈmɪd.l̩ ˈhaɪ ˈdʒɝː.mən] | Middelhoogduitseigennam |
| Middle High German adjective [UK: ˈmɪd.l̩ haɪ ˈdʒɜː.mən] [US: ˈmɪd.l̩ ˈhaɪ ˈdʒɝː.mən] | Middelhoogduitsbijvoeglijk naamwoord |
| Old High German proper noun [UK: əʊld haɪ ˈdʒɜː.mən] [US: oʊld ˈhaɪ ˈdʒɝː.mən] | Oudhoogduitseigennam |
| Old High German adjective [UK: əʊld haɪ ˈdʒɜː.mən] [US: oʊld ˈhaɪ ˈdʒɝː.mən] | Oudhoogduitsbijvoeglijk naamwoord |
